Leven en werken als fysiotherapeut in de Bourgogne
Op de vraag of we geen spijt hebben van ons vertrek naar Frankrijk, antwoorden we steevast: “jawel, dat we dit niet jaren eerder gedaan hebben!
Inmiddels wonen we 1 ½ jaar in de Bourgogne en werk ik als fysiotherapeut in een orthopedische kliniek in Dracy-le-fort. We hadden al jaren vage plannen om naar Frankrijk te emigreren, maar zoals bij zovele dromers kwam het er nooit echt van. Totdat ik op een familie-reunie in januari 2015 een aantal neven sprak die allemaal in het buitenland werkten en woonden en daar zeer enthousiast over vertelden. Toevallig was net daarna een Emigratiebeurs in Utrecht waar ik heen ging en daar Jan van der Lee ontmoette. Hij maakte me meteen nog enthousiaster en vertelde me over de mogelijkheden om als fysiotherapeut te kunnen werken in de Bourgogne, zelfs op latere leeftijd. Ik was immers op dat moment 54 jaar, maar Jan verzekerde me dat leeftijd geen rol speelde. De weken daarna ging alles ineens heel snel, ik had binnen 2 weken een adres van een kliniek waar ik zou kunnen gaan werken, Jan kende de directeur, dus een afspraak was snel gemaakt. Omdat ik toevallig toch op vakantie ging in zuid-Frankrijk, ben ik toen op de terugweg meteen bij die bewuste kliniek langs gegaan voor een gesprek. Alles verliep meteen heel positief, iedereen enthousiast, ik niet op het minst. Ik kon zelfs kiezen wanneer ik wilde beginnen en we besloten dit vast te leggen op 1 april 2016. Uiteindelijk ben ik daadwerkelijk per juni 2016 werkzaam in Dracy, na wat rompslomp met het regelen van de juiste vergunningen en laten valideren van mijn nederlandse diploma’s. Daarmee werd ik fijn geholpen door Sarah van Passepartout Morvan, want in het begin valt het niet mee om de franse ambtelijke taal en formulieren te doorgronden, professionele hulp is dan wel zo makkelijk. Vlak voordat ik begon met mijn baan heb ik ook nog een week taaltraining gevolgd, specifiek gericht op het medisch frans. Dit werd op uitstekende manier aangeboden door Maarten Stroes van bureau Medisch Frans.
Als ik nu in het kort zou moeten beschrijven hoe mijn leven er nu uit ziet in vergelijking met mijn tijd in Nederland: nu veel meer rust, geen stress in een prachtige omgeving, waar kwaliteit van leven belangrijker is dan kwantiteit.
Zoals ik al begon; spijt dat ik dit niet veel eerder heb gedaan!
Groeten,
Joost Maessen